«Να
προετοιμάσουμε τα παιδιά με τρόπο, ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν μια
ευτυχισμένη ζωή, η επίτευξη της οποίας απαιτεί από τους ανθρώπους ευαισθησία,
ενδιαφέρον, φροντίδα για τα ανθρώπινα αλλά και συλλογικό αγώνα»
Το
2016 με αφορμή τις προσφυγικές ροές έγραψα το θεατρικό έργο για παιδιά «Ο Σαν
Αλ Σουρ και η Κοκτώ Ντεκαοκτώ στο γεφυράκι της φιλίας», το οποίο και ανεβάσαμε
σε σχολική γιορτή. Στη συνέχεια ξαναδούλεψα
το κείμενο και εκδόθηκε ως παιδικό
λογοτεχνικό βιβλίο.
Η
ιστορία ξεκινά με τον ερχομό από μέρος μακρινό σε μια όμορφη ρεματιά, όπου ζει
η τοπική κοινότητα ζώων, ενός παπαγάλου, του Σαν Αλ Σουρ. Ξεριζωμένος ο ίδιος
από τον τόπο του, πέρασε από μεγάλους κινδύνους προσπαθώντας να φτάσει σε
ασφαλές μέρος. Με την εμφάνισή του στη Ρεματιά ο Σαν Αλ Σουρ ενεργοποιεί
ποικίλες αντιδράσεις εκ μέρους των ζώων που ζουν εκεί, αρχικά εχθρικές και
επιθετικές. Σχεδόν αμέσως αποδεικνύεται ότι αυτός που γίνεται θύμα της
ξενοφοβίας είναι ο αδύναμος. Πάνω σε αυτόν από τη μία οι φορείς της εξουσίας
(στην ιστορία εκπροσωπούνται από τη δικαστή – Κουκουβάγια, τον εισαγγελέα –
Γκιώνη και την αστυνόμο – Τυτώ) και από την άλλη οι νταήδες του νέου τόπου (τα
αρπακτικά Τσίφτης και Ξεφτέρι) κάνουν επίδειξη δύναμης. Επίσης, η αδιάφορη ή
σκληρή στάση των ζώων - κατοίκων της τοπικής κοινότητας προς τον ξένο και
κατατρεγμένο παπαγάλο αποκαλύπτει σύντομα ότι είναι και αυτά τα ίδια μεταξύ τους
αποξενωμένα. Σημαντική μορφή της ιστορίας είναι μια δεκαοχτούρα, η Κοκτώ
Ντεκαοκτώ. Έχοντας και η ίδια βιώσει την περιφρονητική και αποξενωτική στάση
των κατοίκων της Ρεματιάς, από την πρώτη στιγμή θα σταθεί με θάρρος στο πλευρό
του παπαγάλου. Η Κοκτώ είναι εκείνη που θέτει στον εαυτό της ‒και έμμεσα στους
αναγνώστες και τις αναγνώστριες‒ το κοινωνικά και ηθικά κρίσιμο δίλημμα: «Αν
εγώ παραιτηθώ, τότε ποιος θα βρεθεί να υπερασπιστεί τον Σαν Αλ Σουρ;». Και
αποφασίζει τελικά να δράσει σκεπτόμενη ότι, αν το βάλει στα πόδια, τότε τίποτα
δεν θα αλλάξει στη Ρεματιά.
Η
ιστορία του βιβλίου αφορά ένα εξαιρετικά επίμαχο θέμα, τη στάση μας απέναντι
στον «άλλο», ο οποίος θεωρείται ξένος. Πρόκειται σαφώς για πολιτικό ζήτημα που
απασχολεί τον κόσμο μας, τον κόσμο στον οποίο ζουν τα παιδιά και αγγίζει
κρίσιμα ζητήματα της κοινωνικής ζωής, όπως είναι η αποξένωση μεταξύ των
ανθρώπων, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, αλλά και η αλληλεγγύη, η φιλία, η στάση μας
απέναντι στην εξουσία, το ενδιαφέρον για τα κοινά, η σχέση μας με τη φύση. Το
να μιλάμε στα παιδιά για τα «πολιτικά» ζητήματα, δηλαδή τα κρίσιμα προβληματικά
ζητήματα της ανθρώπινης κατάστασης, για τις καταστροφικές δυνάμεις του
ανθρώπινου κόσμου υπηρετεί ένα θεμελιώδη στόχο: να προετοιμάσουμε τα παιδιά με
τρόπο, ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν και να επιτύχουν μια ευτυχισμένη ζωή, η
οποία σχετίζεται με την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, την ανθρώπινη φιλία,
τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Μια ευτυχισμένη ζωή, η επίτευξη της
οποίας απαιτεί από τους ανθρώπους ευαισθησία, ενδιαφέρον, φροντίδα για τα
ανθρώπινα αλλά και συλλογικό αγώνα.
Καθώς
κατάγομαι από την Αδριανή Δράμας, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Παρανέστι όπου
βρίσκεται το Κέντρο Κράτησης των προσφύγων, αλλά και στην ίδια περιοχή με τον
Έβρο όπου ο φράχτης στέκεται ως το τείχος μιας χώρας αλλά και ολόκληρης της
Ευρώπης, θεώρησα ως υποχρέωση μου να πάρω θέση και στις αυτοδιοικητικές
εκλογές. Η συμμετοχή μου με το ψηφοδέλτιο της Αριστερής Αντικαπιταλιστικής
Παρέμβασης-ΑΝΤΑΡΣΙΑ στην ΑΜΘ δηλώνει ακριβώς αυτό που προσπαθώ να μεταφέρω και
μέσα από το βιβλίο. Με συλλογικό αγώνα μπορούμε να την αλλάξουμε τη ζωή και σε
αυτήν την περιφέρεια, την τόσο φτωχή και παραμελημένη. Μια περιφέρεια που ο «πλούτος»
της είναι οι ίδιοι οι άνθρωποί της, με τις διαφορετικές γλώσσες και θρησκείες.
Ζούμε μαζί και θα παλέψουμε μαζί για να κάνουμε τη δική μας «Ρεματιά», την
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη μια περιφέρεια αλληλεγγύης, συνεργασίας,
χειραφέτησης και ελευθερίας.
Η Χρύσα Καραμήτρου κατάγεται από την Αδριανή Δράμας.
Γεννήθηκε από μετανάστες γονείς στο Έσλιγκεν της Γερμανίας, αλλά σύντομα
επέστρεψε με την οικογένειά της στην Ελλάδα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.
Αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής
Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και έπειτα από το Παιδαγωγικό Τμήμα
Δημοτικής Εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποίησε και τις μεταπτυχιακές της σπουδές σε θέματα
Εκπαίδευσης και Κοινωνικού Αποκλεισμού. Είναι υποψήφια Διδακτόρισσα Κοινωνικής
Θεωρίας και Εκπαίδευσης στο ΠΤΔΕ του ΑΠΘ. Εργάζεται ως δασκάλα στη Δημόσια
Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Αρθρογραφεί για εκπαιδευτικά, κοινωνικά και πολιτικά
θέματα σε περιοδικές εκδόσεις και στο διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου