ΣΤΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ ΠΝΙΓΗΚΑΝ ΤΟ “ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ” ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ Η “ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ”

 Σύμφωνα με τα καθεστωτικά ιδιωτικά και δημόσια ΜΜΕ “ομαλοποιήθηκε” η κατάσταση στη Σαμοθράκη και επιστρέφει και εκεί η “κανονικότητα”. Πράγματι, για την Σαμοθράκη κανονικότητα είναι η χρόνια εγκατάλειψη, η φτώχεια και ο αποκλεισμός. Οι εικόνες των τελευταίων ημερών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου καθώς το πραγματικό πρόβλημα στη Σαμοθράκη είναι η εξάρτηση της από την ιδιωτική επιχειρηματικότητα με το κράτος να εγγυάται απλά τα κέρδη του εφοπλιστή Φ.Μανούση.

Το όνομα αυτό “παραδόξως” δεν έχει ακουστεί σε κανένα από τα ΜΜΕ όπου παρουσιάζεται ότι για την τραγική και χαοτική κατάσταση που βίωσε το νησί ευθύνεται ο καιρός! Δεν αναφέρεται ότι η εταιρεία  SAOS Ferries με τα πλοία της (ΣΑΟΝΗΣΟΣ, ΣΑΟΣ ΙΙ ) έχει το ιδιωτικό μονοπώλιο της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Αλεξανδρούπολης-Καμαριώτισσας και επομένως το νησί εξαρτά όχι μόνο την συγκοινωνία του αλλά και την τροφοδοσία, την υγειονομική περίθαλψη, την καθαριότητα του από τις ορέξεις ενός εφοπλιστή που τα τελευταία 15 χρόνια εκβιάζει συνεχώς για να εξασφαλίσει το κέρδος του.

Τα δύο μεγάλα πλοία ξαφνικά έπαθαν μηχανική  βλάβη σχεδόν ταυτόχρονα  εν μέσω της τουριστικής περιόδου και απέμεινε ένα μικρό ταχύπλοο, το Ζέφυρος που έχει χωρητικότητα μόλις 150 επιβατών, δεν μεταφέρει οχήματα και ακινητοποιείται ακόμα και με 5-6 μποφώρ. Η εταιρεία ως “λύση” νοικιάζει για 3 μόνο μέρες  το πλοίο ΑΝΑΞ που μεταφέρει μόνο αυτοκίνητα, χωρίς επιβάτες. Το Υπουργείο Ναυτιλίας με ανακοίνωσή του ενημερώνει περήφανα ότι «με άμεση παρέμβαση του Υπουργού η ακτοπλοϊκή σύνδεση αποκαταστάθηκε» και μισθώνει το πλοίο Αζόρες το οποίο  την Κυριακή 11/8 γύρω στα μεσάνυχτα και ενώ στο λιμάνι της Σαμοθράκης βρίσκεται πλήθος κόσμου και αυτοκινήτων που περιμένει μέρες να ταξιδέψει,  δεν καταφέρνει να δέσει λόγω ακαταλληλότητας του λιμανιού και επιστρέφει με τους επιβάτες που μετέφερε πίσω στην Αλεξανδρούπολη. Εγκλωβίστηκαν έτσι 1500 άνθρωποι, εμφανίστηκαν  ελλείψεις σε βασικά είδη ενώ εκδηλώθηκε και πυρκαγιά κοντά στο λιμάνι από κολώνα της ΔΕΗ, η οποία ευτυχώς σβήστηκε έγκαιρα χωρίς να πάρει έκταση. Κανένας δεν θέλει να σκεφτεί τι θα γινόταν αν η πυρκαγιά έπαιρνε έκταση  καθώς το νησί διαθέτει έτσι κι αλλιώς ελλιπή μέσα πυρόσβεσης  και δεν θα μπορούσαν να φτάσουν  ενισχύσεις αφού  δεν υπήρχε καράβι για να τις μεταφέρει. Μια προσωρινή λύση για τον απεγκλωβισμό μόνο των εκατοντάδων τουριστών έδωσε η ενοικίαση του  καταμαράν Αndros Jet, το οποίο όμως αντί της χωρητικότητας των 750 ατόμων που διαφημίζει η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ αποδεικνύεται ότι τελικά χωράει μόνο 400 περίπου άτομα, 75 ΙΧ και καθόλου φορτηγά!

Στο νησί εκτυλίχθηκαν σκηνές κοινωνικού κανιβαλισμού καθώς η εταιρεία και το Λιμενικό ακόμα και εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς κρίσης ασχολήθηκαν μόνο με την διατήρηση του κέρδους και την επιβολή του “νόμου και της τάξης”. Στο νησί είχε φθάσει και μια ομάδα 35 προσφύγων από τις ακτές της Τουρκίας, τους οποίους έσπευσαν απλώς να “εξαφανίσουν” και να μεταχειριστούν με όρους στρατοπέδου συγκέντρωσης. Η εταιρεία σε συνεργασία με μερικούς ξενοδόχους προσπαθούσε να βάλει σε προτεραιότητα στα πλοία  ομάδες τουριστών με μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια αφήνοντας τους φτωχότερους να περιμένουν επί ώρες για να προμηθευτούν χειρόγραφα εισιτήρια. Οι τουρίστες αναγκάστηκαν να πληρώσουν και ακριβότερο εισιτήριο καθώς το αμάξι από 58 ευρώ πήγε στα 75, το απλό εισιτήριο από τα 15 εκτοξεύτηκε στα 26 ευρώ και το φοιτητικό από τα 8 στα 13.  Μια μικρογραφία της καπιταλιστικής ζούγκλας στο λιμανάκι της Καμαριώτισσας.

Ο αποκλεισμός του νησιού  είναι άλλωστε  αποτέλεσμα του καταστροφικού συνδυασμού της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην ακτοπλοΐα και της διαχρονικής στήριξης όλων των κυβερνήσεων στις απαιτήσεις των εφοπλιστών – με τη συνακόλουθη αδιαφορία για τις ανάγκες των κατοίκων και των τουριστών.

Η γραμμή Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη περιλαμβάνεται στις λεγόμενες  “άγονες γραμμές”, όπου  το «άγονο» δεν αφορά τόσο την απόσταση αλλά τα εισιτήρια που μπορεί να κόβει ο εκάστοτε εφοπλιστής. Οι κυβερνήσεις επιδοτούν τους εφοπλιστές για τους «άγονους» μήνες ενώ θησαυρίζουν τους καλοκαιρινούς. Στην περίπτωση της Σαμοθράκης η εταιρία SAOS FERRIES επιδοτείται από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Ιούνιο και μένει χωρίς επιδότηση για την τουριστική περίοδο που στο νησί συρρέει μαζικά κόσμος. Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού βιώνουν την εξάρτηση από την εταιρία του κ. Μανούση με δυσάρεστες εμπειρίες συχνά-πυκνά. Μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη  το νησί παρέμεινε και πάλι αποκλεισμένο για μια εβδομάδα μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων. Ο κατάλογος βλαβών είναι μακρύς και η μοναδική απάντηση που δίνει ο εφοπλιστής είναι η απειλή της απόσυρσης του από την γραμμή.

Αν όλα αυτά οφείλονταν σε κάποια απεργία ή σε κινητοποιήσεις τα κανάλια θα ούρλιαζαν  συνεχώς για την εικόνα των “αγανακτισμένων” και της “πρωτοφανούς δυσφήμησης  της χώρας μας”. Οι εισαγγελείς θα είχαν επέμβει για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη και να αναζητηθούν ευθύνες για την καταστροφή που υπέστη το νησί. Για τη Σαμοθράκη ελάχιστα ασχολήθηκαν τα μεγάλα ΜΜΕ και σε καμιά περίπτωση δεν αναζητήθηκε ευθύνη από τον  εφοπλιστή. Το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα ΜΜΕ στην Ελλάδα ελέγχονται επίσης από εφοπλιστικές οικογένειες μάλλον περιλαμβάνεται στις “ατυχείς συμπτώσεις” όπως οι μηχανικές βλάβες και οι άνεμοι. Ο κ. Μανούσης είναι άλλωστε,  η κλασική περίπτωση κρατικοδίαιτου εφοπλιστή. Ξεκίνησε από συνεργάτης της Νέας Δημοκρατίας, διετέλεσε γενικός γραμματέας στο υπουργείο περιβάλλοντος με Υπουργό το Σωτήρη Κούβελα, στη συνέχεια  καναλάρχης ( ιδιοκτήτης του New Channel τη δεκαετία του ‘ 90) και αφού πούλησε το κανάλι το 2004 γίνεται εφοπλιστής με την εγγύηση του κράτους για εξασφαλισμένα κέρδη και φορολογική ασυλία.

Όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά, ουδεμίας εξαιρουμένης έχουν την ευθύνη και ο λαλίστατος σήμερα ΣΥΡΙΖΑ ξεχνάει ότι διατήρησε όλα αυτά τα προνόμια των εφοπλιστών.  Όσο για την σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, το “επιτελικό κράτος” το οποίο θα είναι υπηρέτης των επιχειρηματικών κερδών έτσι κι αλλιώς αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε μια σχετικά απλή κρίση και να δώσει λύση σε χιλιάδες πολίτες. Εκτός από το φιάσκο των “Αζορών”, το υπουργείο θα μπορούσε άμεσα να επιτάξει  ένα πλοίο από αυτά που χρηματοδοτεί με τα λεφτά των φορολογούμενων ή να αξιοποιήσει τα πλοία του λιμενικού και του πολεμικού ναυτικού, προκειμένου να απεγκλωβίσει τουλάχιστον τους τουρίστες. Αντίθετα, τους άφησε έρμαιο στα νύχια της εταιρείας ακόμα και αυτές τις δραματικές μέρες, δεν πήρε κανένα απολύτως μέτρο για την αποζημίωση τους και δεν προβλέπεται φυσικά καμία κύρωση  για την εταιρία που φέρει την αποκλειστική ευθύνη. Η τουριστική σεζόν πρακτικά έχει καταστραφεί για ένα νησί που δεν περιλαμβάνεται στις “βιομηχανίες” του τουρισμού αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις απλά δίνει ένα εισόδημα σε οικογένειες μικροεπαγγελματιών. Η Σαμοθράκη ακόμα δεν έχει αποκαταστήσει τις πληγές της από τις πλημμύρες του 2017 και μετά το τέλος του καλοκαιριού οι μόνιμοι κάτοικοι θα αφεθούν χωρίς υγειονομική περίθαλψη και μέριμνα για τις βασικές ανάγκες τους.

Η ιδιωτική πρωτοβουλία αποδείχθηκε καταστροφική για την Σαμοθράκη, αλλά φάνηκαν τα όρια της συνολικά. Η συγκοινωνία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αντίθετα, εκατομμύρια δίνονται από τις κυβερνήσεις σε επιδοτήσεις σε εφοπλιστές για τις άγονες γραμμές,  τα δισεκατομμύρια κέρδη του εφοπλιστικού κεφάλαιου μένουν αφορολόγητα και ούτε κουβέντα δε γίνεται για να αναπτυχθεί δημόσια ακτοπλοΐα.

Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη καλεί τον λαό της περιοχής να παλέψει για να βρεθεί οριστική λύση αλλά και για να  να αποδοθούν οι  ευθύνες για το πρόβλημα των προηγούμενων ημερών (πλοιοκτήτρια εταιρεία, υπουργείο, λιμεναρχεία, περιφέρεια).

Απαιτούμε:

·        Να διασφαλιστεί η αποζημίωση όλων όσων είχαν εγκλωβιστεί στο νησί με ευθύνη της εταιρείας.

·        Να αποζημιωθούν οι επαγγελματίες του νησιού, αλλά και οι εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου, για την οικονομική ζημία λόγω του αποκλεισμού αλλά και για την κατεστραμμένη συνολικά τουριστική περίοδο με αντισταθμιστικά μέτρα.

·        Να προγραμματιστούν άμεσα έργα για την ανακατασκευή και τον εκσυγχρονισμό των λιμανιών του νησιού  που να τα καθιστούν κατάλληλα για την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών (πχ. αγκυροβόληση  πλοίων  μεγαλύτερων  των 100 μέτρων)

·        Δημόσιες φθηνές συγκοινωνίες για όλο το χρόνο για όλους τους κατοίκους μόνιμους – περιστασιακούς με επαρκή τακτικά δρομολόγια που να καλύπτουν σταθερά τις ανάγκες των κατοίκων και επισκεπτών. Σύγχρονα, ασφαλή πλοία, με μειωμένα εισιτήρια και ναύλα για τα οχήματα.