Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση πραγματοποιήθηκαν ενώ η χώρα μετράει ακόμα καταστροφές, ενώ σοβεί ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας και κοινωνικής καταβύθισης, ενώ ιδεολογικά και αποτυπωμένα στις πρόσφατες εκλογές οι αντιλήψεις του αστισμού και των επιμέρους ρευμάτων του είναι ισχυρά πλειοψηφικές και ταυτόχρονα το εργατικό κίνημα πλην ξεσπασμάτων αδυνατεί να απαντήσει ακόμα και σε εμβληματικές επιθετικές αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης όπως το εργασιακό νομοσχέδιο.
Σε περιόδους κρίσεων και με ταυτόχρονη την απουσία ισχυρής οργανωμένης πολιτικά εργατικής τάξης και ισχυρού εργατικού κινήματος σημαντικό τμήμα του λαού στρέφεται στους φορείς που μπορούν να προσφέρουν άμεση και στοιχειώδη και διαρκή ανακούφιση (έστω και υπό χειρότερες κάθε φορά συνθήκες) και βέβαια τέτοιοι φορείς είναι οι κρατικοί και οι βραχίονές τους στη ΤΑ και οι επίδοξοι διαχειριστές τους αλλά με συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Η κυβέρνηση και η ΤΑ που υλοποιεί την αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική ταυτόχρονα με αναθέσεις έργων, με Pass, με προσλήψεις, με ψίχουλα πρόνοιας δημιουργεί δίκτυα οικονομικών σχέσεων και εξάρτησης για να προσεταιριστεί ικανό τμήμα πολιτών και να παραμένει στις θέσεις εξουσίας.
Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν σε περίοδο όπου βαθαίνει η εκμετάλλευση ανθρώπων και φυσικού περιβάλλοντος, συνολικά η εργασία χάνει μέρος του πλούτου που κερδίζεται από το κεφάλαιο εντός του οποίου εντείνονται σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο οι ανταγωνισμοί για την πρόσβαση και το έλεγχο σε πηγές και φτηνή εργατική δύναμη.
Το αποτέλεσμα των εκλογών σε συνέχεια αυτών του Ιουνίου 2023 επιβεβαιώνει την τάση: Ιδεολογικά και πολιτικά κέρδη για τις δυνάμεις του κεφαλαίου – παγίωση της πλειοψηφίας τους στην ΤΑ. Η ενσωμάτωση μάλιστα στο επίπεδο αυτό των δυνάμεων της ακροδεξιάς σε σχήματα με άξονα δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που θα διαχειριστούν δήμους και περιφέρειες αποτελεί βήμα για τη νομιμοποίηση της δυνατότητας συμμετοχής τους και σε κυβερνήσεις ως «πολιτισμένο ρεύμα» ρατσιστικού και φασιστικού λόγου.
Σε αυτό το περιβάλλον οι μικρές δυνάμεις της Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Παρέμβασης – Ανταρσία στην ΑΜΘ δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις χωρίς να υποβαθμίσουμε κανένα εκ των σημείων αιχμής του πολιτικού μας λόγου. Μιλήσαμε για την «ανάπτυξη» που καταστρέφει και ερημώνει την περιοχή, για την μετατροπή της σε βάση πολέμου του ΝΑΤΟ, για τις συνεχιζόμενες διακρίσεις σε βάρος της μειονότητας, για την ανάγκη ασφαλούς διέλευσης προσφύγων και μεταναστών. Θέσαμε ένα σύνολο αναγκαίων διεκδικήσεων στην κατεύθυνση υπηρέτησης των αναγκών της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Πραγματοποιήσαμε τον προεκλογικό αγώνα χωρίς οικονομικούς πόρους απέναντι στο αυξημένο κόστος των παραβόλων συμμετοχής, χωρίς γραφεία, σχεδόν χωρίς προεκλογικό υλικό έχοντας ταυτόχρονα να αντιπαλέψουμε τον αντιδημοκρατικό νόμο Βορίδη και το όριο του 3% για την είσοδο στο περιφερειακό συμβούλιο (στο οποίο συμμετέχουμε με εκλεγμένο σύμβουλο την θητεία που ολοκληρώνεται). Οι προσπάθειες του συλλογικού μας αγώνα έφεραν άνοδο του ποσοστού μας στην περιφέρεια από το 1,47 στο 1,8% που δεν είναι αρκετό για την παρουσία μας εκ νέου στο περιφερειακό συμβούλιο.
Οι δυνάμεις που συνεχίζουν στο 2ο γύρο αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος: διαχειριστικές προτάσεις της ίδιας πολιτικής που στρέφεται ενάντια στις ανάγκες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και προφανώς δεν στηρίζουμε καμία.
Ευχαριστούμε τους/τις χιλιάδες άνδρες και γυναίκες πολίτες που στήριξαν με την ψήφο τους το εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής παρέμβασης στην περιφέρεια αλλά και όλους/ες που συζήτησαν μαζί μας.
Ως συλλογικότητα του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού ρεύματος σε όλη τη χώρα είχαμε δηλώσει και επιβεβαιώνουμε πως η δράση μας συνεχίζεται έξω από το περιφερειακό συμβούλιο, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε τόπο κατοικίας για την υπεράσπιση των αναγκών και δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στις πολιτικές κυβερνήσεων, ΕΕ, ΝΑΤΟ, επιχειρηματικών συμφερόντων, κεφαλαίου που απειλούν τις ζωές μας και το περιβάλλον. Συνεχίζουμε το αγώνα για αξιοβίωτη ζωή χωρίς φασισμό, ρατσισμό και πόλεμο, όπου ο πλούτος θα ανήκει σε όσους/ες τον παράγουν.
